No Comments
Menu
From Pantyhose for Daisy by Dewi de Nijs Bik tr. Emma Rault
(translated from the Dutch by Emma Rault)
i cherish this psychobiographical construction but, more than anything, the hard work, the meal that’s being made: it was my father who skipped the last stair at the top of the hedge and in the course of our lives slowed down the night—suddenly there were the woods behind our house, the birds were lying on the table or were caged in books, all this in the absence of the morning star raised in 1961; the events in the country went on to unfold as in a very tragic movie,
around the turn of the year there were always more bills than christmas cards,
whenever any contracts needed to be signed the footage was shot in caramel,
meanwhile the pain has climbed up to the neck,
jaw treatments, crowns and bridges,
wherever you were, in camps, on railways, on the pier in ports where prisoners of war were put on ships; my grandpa’s sewing kit is wedged in the inside pocket of my coat like the cloves in the piece of meat—at the table she saw me thinking about the future with the deceptive softness of an italian sweet bread,
we were catapulted backwards into it—after which once again we had a situation in which the dutch used the robbed riches of the colonies to crush all forms of resistance; the room was thick with smoke, i had put down a mattress next to his bed, i could hardly hear him
—
highlighting one document can evoke a certain degree of historical sensation, such as: with desie to the lumberyard, artificial grass for the balcony—i indulged my bare feet and this image too is trying to come into clear view, especially now that it’s raining
initially spices were taken on boats to a central location, the pruning-saw falling on someone’s face remains vague and ambivalent; an enslaved person, a driver or someone trying to smash the system, this relentless generating of identical limbs: some are free, others commit suicide or die on the plantation, this information is very clear, the most primitive form of knowledge: a few pairs of pantyhose, asem-asem
ik koester deze psychobiografische constructie, maar meer nog de inspanning waarmee er gehakt wordt gemaakt: het was mijn vader die de laatste trede bovenaan de heg oversloeg en de nacht in de loop van ons leven vertraagde – het bos achter ons huis was er opeens, de vogels lagen op tafel of zaten gekooid in boeken, dit in de afwezigheid van de morgenster die in 1962 werd gehesen; de gebeurtenissen in het land ontrolden zich vervolgens als een wel zeer tragische film
rond de jaarwisseling waren er altijd meer rekeningen dan kerstkaarten, als er contracten moesten worden getekend werden de beelden uitgevoerd in karamel,
de pijn is ondertussen naar de nek gestegen,
kaakbehandelingen, kronen en bruggen,
waar je ook was, in kampen, op spoorrails, op de pier in havens waar krijgsgevangenen werden verscheept; het naaisetje van mijn opa zit vast in de binnenzak van mijn winterjas zoals de kruidnagelen in de lap vlees – ze zag me aan tafel nadenken over de toekomst met de bedrieglijke lichtheid van een italiaans feestbrood,
rugwaarts zijn we erin gekatapulteerd – waarna de situatie zich weer afspeelt van de nederlanders die met de geroofde rijkdom van de koloniën alle vormen van verzet hard neerslaan; de kamer stond blauw, ik had een matras naast zijn bed gelegd, hij was amper te verstaan
—
het uitlichten van een document kan een bepaalde mate van historische sensatie teweegbrengen, zoals: met desie naar blokker, kunstgras voor balkon – ik deed mijn blote voeten een plezier en ook dit beeld wil duidelijk in het vizier komen, zeker nu het regent
specerijen werden aanvankelijk in bootjes naar een centraal punt gebracht, de snoeizaag die in iemands gezicht viel blijft vaag en ambivalent; een tot slaaf gemaakte, een chauffeur of iemand die probeert het systeem af te schaffen, dit niet-aflatende voortbrengen van identieke ledematen: sommigen zijn vrij, anderen plegen zelfmoord of sterven op de plantage, deze informatie is heel helder, de meest primitieve vorm van kennis: een paar panties (40 DEN), asem-asem
(This is an extract from the original piece.)
Emma Rault is a writer and a translator from Dutch and German. She lives on unceded Gabrielino/Tongva land in Los Angeles.
Dewi de Nijs Bik (1990) is a poet from Amsterdam. In her poetry debut Indolente (de Arbeiderspers, 2023) she searches for a language that makes our shared past tangible – along the way, an unexpected historian emerges: the oyster. In 2023, she was selected to perform at the international poetry festival Transpoesie in Brussels.
KEEP ON READING
No Comments
No Comments
No Comments